I dag vakna vi til eit fælsleg regnveir her på Hadeland
- det plaska ned og vaska landskapet og reinska lufta.
Seinare på dagen letta det opp og sola var framme innimellom
det vart så pass til veir at vi orka køyre hageavfall
på dynga og tenkte at no er det sommaren som kjem.
Men før vi viste ordet av det så rann det av himmelen att
og medan sola er i ferd med å gå ned i nordvest
er heile verda her farga i eit oransje lys
Solnedgang i plaskande regn - himmelsk vakkert -
Får meg til å tenkje på den vakre songen som mor mi song til meg så mange gongar......
| Fager kveldsol smiler, over heimen ned Jord og himmel kviler, stilt i heilag fred Berre bekken brusar, frå det bratte fjell Høyr, kor sterkt det susar, i den stille kveld Ingen kveld kan læra, bekken fred og ro Ingi klokke bera, honom kvilebod Så mitt hjarta stundar, bankande i barm Til eg ein gong blundar, i Guds fader arm | |
| Tekst: A. H. H. Von Fallersleben og Peter Hognestad Melodi: J. Chr. H. Rinck |
Solnedgang i plaskande regn over Haugsbakken - 11
Veldig fin song, og koseleg bilete! No måtte eg smila og, kjem nok til å nynna på songen til eg legg meg:) Håpar sola kjem for å vera nokon dagar, snart!
SvarSlettDet var vel en fin sang! Og vejret er omskifteligt hos dig lige nu, ja. Her er det blevet sommer og det skal nydes! :)
SvarSlettKlem og god aften