Kjempekjøp

Har fortalt ein del her inne om diverse biverknader som naturleg fyl ein cellegiftkur.

Og nokre gongar har eg vel sutra litt og syns synd på meg sjølv.

Det er vel kanskje naturleg - vi er oss sjølve nærast -

og når det står på - er det ikkje alltid like enkelt å sjå positivt på ting.

Det er ikkje lett å vere på cellegiftkur..

...det er knalltøft både fysisk og psykisk.

Men som alt anna går det over etter ei stund.

Eg har også orientert meg rundt om og vore i kontakt med andre i same situasjon, 

og eg veit at eg ikkje på langt nær har vore av dei som har hatt det verst.

No er eg ferdig med cellegiftkuren og kan tenkje framover -

kan få ting litt på avstand og konsentrere meg om å bygge meg oppatt

både fysisk og psykisk før eg tek til på trinn 2 og 3 i etterbehandlinga mi.

I dag har eg vore inne til hjertetest for å få sjekka tilstanden på hjertet før eg 

startar på trinn 2. Det er viktig å vite kor god effekt hjertet mitt har før eg startar med Antistoffet

som skal angripe og ta livet av evt. kreftceller som har vandra ut i kroppen min.

Antistoffet kan nemleg virke inn på hjertet og vere øydeleggande -

og planen er at eg skal sjekkast gjamnleg for å kunne forebygge evt. hjerteproblem.

Trinn 3 - som er ein 5 års lang tablettkur med Antihormon, vil også virke inn på helsa mi.

Dette Antihormonet skal hemme østrogenproduksjonen og dermed senke risikoen for å få tilbakefall. Eg skal kastast inn i overgangsalderen med alt det medfører av "biverknader". 

Eg vil nok merke heitetoktene i langt større grad enn om overgangen kom naturleg

og eg vil ikkje få lov å bruke noko middel for å minske desse plangene. Ikkje ein gong naturmedisin

som inneheld berre soya - oppkonsentrert soya triggar østrogenproduksjonen.

Dette Antistoffet verkar også veldig inn på musklar og ledd og kan gje tildels store smerter.

Så kan eg sutre og gramme meg over kor synd det er i meg - som må leve med desse plagene...

....eller eg kan akseptere dei og lære meg å leve med dei....

....eg vel det siste....det er trass alt alle desse biverknadane som skal syte for at eg 

forblir frisk og ikkje får tilbakefall. Eg har vore klar over dette heile tida - men har liksom ikkje klart

å sjå det så godt - men Kristin med bloggen Dikt for dagen minte meg på det i ein kommentar 

i siste innlegget mitt - Tusen Takk Kristin for at du la att akkurat den kommentaren:-))

No har eg fokus på å lære meg til å leve det livet eg har akkurat no. Eg vel kle med tanke på

at eg kjem til å svinge mellom vulkan og isbre. Ullklede vil nok vere mest i fokus her framover - 

men tekniske trøyer som tørkar fort i sommarvind er nok også ein lur ting.

I går fekk eg dei nye sengekleda mine - laken, pute og dyne i rein ull - sengekle som ikkje skal 

trekkjast med bomullstrekk eller anna sengetrekk - gode mjuke ullklede.

Eg har prøvd dei berre ei natt - og gleda er stor.

Dei verkar akkurat som leverandøren lova.

Eg sov godt - var passe varm og tørr heile natta.

Det blir spennande framover

spennande å gå på leiting etter andre ting som kan gjere kvardagen min lettare.

Klem frå Haugsbakken:-))