Reisepremie

Endeleg ein nokonlunde heilt bra dag

Det har vore tyngre denne gangen

etter 5. kur.

Dei to første dagane var litt som sist - 

men så endra det seg brått.

Har vore meir konstant småkvalm

-og med den ekle metallsmaken i nasen - ja i nasen

Heitetoktene har omtrent lamma meg innimellom - 

før frostriene har innhenta meg.

Alle kjenner vel til den følelsen

ein får når ein har vore ute og verkeleg svetta ut

- då går det ikkje lenge før ein frys og ikkje vert varm att før ein har dusja og fått på tørre klede.

Men med heitetokter med halvtimes mellomrom

er det liksom ikkje berre å dusje kvar gang for å få att varmen heller......

....godt at lageret av ulltrøyer er stort....

Har plutseleg fått følelsen av total utmattelse

og sovna både på soffan og i stolen fleire ganger.

Stakkars gode kjærasten min 

han har nok vore litt bekymra for meg denne gongen.

Det er ikkje enkelt å vere pårørande og ikkje heilt vite kva ein skal gjere til beste

for den som berre sovnar bort

sveittar og frys

blir lite pratsom

irritabel og grinete.

Eg er så uendeleg takksam for at han er her

og har tolmod med meg

trøstar og muntrar opp

og køyrer etter "takeaway" mat når eg finn det for godt at det er det eg vil ha.

Men eg har kome gjennom dagane og nettene

eg har hatt matlyst

og vore ute på tur

på strikkekafe

og varmtvannsbading

som tidlegare....

....men eg kjenner at det har "kosta" meir 

å prøve å leve som vanleg

denne gongen.

Og så veit eg at eg er ikkje den som har det verst

det er mange andre som har det mykje verre under slike giftangrep som eg har hatt.

Eg har trass alt ikkje spydd ein einaste gang.....bank i bordet.....

Og NO ser eg slutten

enden i tunellen

Eg har diskutert vidare behandling

med antistoff og antihormon med legen min.

Og om to veker er eg klar for siste kur

og då er det ikkje lenge att før eg kan realisere

Reisepresangen vår

For det er heilt vanleg å få premie

når ein har vore flink enten hos tannlegen eller doktoren - så det så....

Bildet er lånt her

Det er vel ingen som tvilar på at eg gler meg 

til å innta denne terassen og kose meg på dette hotellet

om nokre veker.

Snakk om gulrot:-)))