På gamle stiar

Skiltet levnar liten tvil om kvar eg er på tur

Mange tankar går gjennom hovudet når eg får gå på

gamle stiar.

Kan nesten høyre mjølkestrålen som treff metallbøtta

og kjenne lukta av varm nysila mjølk.

Det var ved denne vårfjøsen bror min vart lokka til 

å prøve å ri på kvigene

- det måtte jo ende med knall og fall....

Det andre av dei fire leda på vegen

idag kviler det inntil ei granstamme og er ikkje lenger til hinder.

Ved tredje ledet - der storfonna gjekk -

heng trimposten og lokkar fram turgleda.

I dag som før kan ein leggje att ei helsing

på naturens eiga tavle.

Berre bakkeledet eller fjerdeledet som eg kallar det

har framleis oppgåva si i behald 

- her kan ein nok tjene seg ein slant som grindtaus

ein fin sommardag.

Gammalt handverk tener enno.

I dalbotnen får småelvane renne fredfullt i den 

mørke og lune skogen.

Den gamle bogebrua vitnar om farne tider.

Andagrova - min barndoms badeplass

Her var det han gamle Løken kveikte bålet

og koka søndagskaffien på svartkjelen -

og mor Signy leita fram dei finaste smørbrød

frå matøskja

.

Her var det vi ungane fekk nyte søndagsfreden 

ilag med blide og avslappa foreldre

Mang ei krede vart freista fanga på heimelaga 

fiskestenger og maurbet og myggestikk høyrde

sommaren til.

Mang ei reise ut i den store verda har funne stad her -

iallefall i barns fantasi

Den gamle bilen som for rundt 40 år sidan 

var nesten brukbar, har fått merke tidas tann

Her leika vi - skapte vi eventyr og drøymde oss bort -
og syns det var ulideleg spennande 

då vraket vart brukt som skadestad under ein øvelse

At det har vore ein bil kan eg seie - ikkje avdi eg ser det

men avdi eg veit det

Ei vandring i fred og ro tilbake

til barndommen

vart eit frydefullt minne

frå denne sommaren

Det enkle er ofte det beste.

jannetove - 11