Å flyte bort

Eg er ikkje av dei som alltid må ha på musikk - eg tykkjer stundom det er best når det er heilt stille rundt meg. Den finaste musikken er lyden av naturen - fossefall, vinden som susar, ei bjølle frå buskap eller klukkinga frå ein bekk.

Men av og til vil eg ha musikk og ofte blir det til at eg lyttar til klassisk. The Priests eller Nabucco av Verdi....Det er noko med denne mektige musikken som rører meg. Når eg skal høyre slik musikk vil eg gjerne ha den heilt inn på øyret - høgt og altoppslukande - og heilt for meg sjølv.


Mjuke tonar stryk mot øyra
Fyller heile sinnet med glede
Tonane leitar seg veg
Gjennom nervane – heilt ut i yste fingerspiss
Hjarta slår fortare
Blodet brusar gjennom årane
I takt med musikken som byggjer seg opp
Vonde tankar flyg bort
Gleda strøymer som elvar
Pusten og musikken er eit
Tankane flyt bort –
Alt kjennest lett – florlett……

I slike stunder flyt eg heilt bort og får henta meg inn.




Berre prøv -

jannetove