Profeten

Dei fleste av oss opplever

at dagane i livet av og til er av det vanskelege slaget

Vi møter sorg og motgang

og motbakkane kan kjennest som sjølvaste Mt.Everest.....

Slike dagar er det ikkje så lett å Gripe dagen 

- sjølvom ein eigentleg

har bestemt seg for å gjere nettopp det.

For eit par vintrar sidan 

var eg ute på ei slik ferd

-bakkane var tunge

-lufta var tynn

og eg var dårleg kledd

Då var det at eg fekk ei kjærkomen gåve -

Lisbeth kom til meg med

boka "Profeten" av Kahlil Gibran

-hans tankar om korleis vi bør leve

traff ein streng lengst inne

i hjerterota mi

-og eg la ikkje frå meg boka

før eg hadde lest alle orda mellom permane

I boka som fyrste gang kom ut

i 1923, oversatt til over 20 språk og solgt i millionar

av eksemplar verda over - 

skriv han blandt anna om Glede og Sorg

Eg tillet meg å sitere nokre få linjer til ettertanke

Sitat:

Når du er glad til sinns, se da dypt inn i ditt hjerte,

og du vil finne at bare det som ga deg sorg, kan gi deg glede.

Når du er bedrøvet, skal du atter se inn i ditt hjerte, 

og du vil finne at du i sannhet gråter over det som har vert din glede.

Noen av dere sier, "Glede er større enn sorg", og andre sier,

"Nei, sorgen er størst"

Men jeg sier dere, de er uadskillelige.

Sammen kommer de, og når den ene sitter alene til bords med deg, 

så husk at den andre sover i din seng.

Sitat slutt.

For meg betyr desse strofene uendeleg mykje

-dei får meg til å sjå samenhengen mellom gleda og sorgen

og på den måten blir det lettare å Gripe dagen akkurat no.

Ei varm helsing frå solfylte Hadeland 

på ein dag som eg kjenner er god

Klem jannetove

Godord har så stor betydning

Dagen i dag er god

fekk sjekka operasjons-såret i går og det gror fint

Damene som har vaska ned huset vårt

er ferdig med jobben

Sola skin ute

og hausten er vakker

Eg har så mykje å glede meg over

Kvar morgon tek eg ei bloggrunde

medan den første kaffien blir fortært

Der opplever eg så utruleg mykje 

fint

Folk rundt om både i Norge og Danmark

har så mykje flott og fint å dele

For ikkje å snakke om alle

godorda dei legg att hos meg.

Når livet buttar litt i mot 

og ein må roe ned på grunn av sjukdom

er det så uendleg flott å få 

med nokre godord på vegen.

Kjenner veldig på at eg vil takke alle

de som finst her inne

alle de som les og likar

alle de som les og kommenterer

for gode ord og helsingar.

Berre eg veit kor uendeleg mykje 

det betyr for meg....

....og det tenkjer eg at også de må få vite om.

Takk for alle godord de har gitt meg

jannetove

Kvantesprang

Nokre gangar i livet skjer

det ting som gjer at vi må starte på nytt

Det har skjedd meg nokre ganger

og nokre gangar har det vore

vondt og opprivande

Men kvar gang har eg opplevd

at det å gå vidare på ein 

ny veg 

har vorte positivt

har vorte lærerikt

har styrka meg

har gjort meg tryggare

har lært meg sjølv betre å kjenne

.....etter kvart......

Nokre ganger startar vi på nytt

heilt av fri vilje

Eg har gjort det også eg

og det har eg ikkje angra på ein einaste dag

...som i fjor - då eg tok med meg flyttelasset mitt

og reiste heile vegen frå vest til aust

Det var eit stort steg å ta

spennande

skummelt

men fram for alt gledeleg

og no er eg så glad for at eg valgt å gjera akkurat det

.....ta steget ut i det ukjente

I går kveld hadde vi besøk

likar så godt å ha besøk

den gode praten rundt bordet med

noko godt i glasa eller koppane

I går var det ekstra kjekt

besøket kom nemleg heilt frå den andre sida av jorda

Ei flott dame

og ein nydleg gut

ein god ven har fått heim kona si og sonen hennar

Ho kom med fly

og to store koffertar

To koffertar med heile livet i 

To koffertar med utvalde ting

Ting dei meinte dei måtte ha med 

vidare i sitt nye liv.....

Tenk for ein overgang

Tenk for eit sprang

Tenk kor spennande

Tenk kor skummelt

Tenk å reise så langt

og etterlate seg ei steng dør bak seg

Dess meir eg tenkjer på dette kvantespranget
dess meir respekt får eg for henne og han

No ser eg fram til å få lov
å bli betre kjent
med desse to som i mine auge er utruleg modige

Velkomne til nabolaget
og lykke til med det nye livet her....så uendeleg langt heimanfrå

jannetove

Kva er rettferd?

I det siste har eg sett ordet

rettferdig mange ganger

-det er ikkje rettferdig at du skulle bli sjuk

-det er ikkje rettferdig at du skulle få så mange prøvelser

-og sjølvsagt er eg einig

-eg syns heller ikkje det er rettferdig at eg skulle oppleve dette

-eg syns ikkje det er rettferdig at mine flotte born skulle måtte forholde seg til ei sjuk mor

-at min gode gode kjærast skulle måtte oppleve å sjå meg så svak

Nei eg syns ikkje det er rettferdig i det heile

-vi er alltid oss sjølve nærast

Men lat oss snu litt på ting...

-er det rettferdig at eg bur i Norge og ikkje på Afrikas Horn

-er det rettferdig at unge døyr i trafikken

-er det meir rettferdig at ei anna mor blir sjuk

-er det meir rettferdig at ein annan kjærest vert sjuk

-er det meir rettferdig at barn får kreft

-er det meir rettferdig at unge vert skotne

Det hjelp så uendeleg lite å gå rundt å syns synd på seg sjølv

sjå på seg sjølv som urettferdig behandla.......

Eg vel istaden å takke for at eg bur i Norge

-der vi har eit helsevesen som kunne operere meg raskt

-der eg har nok mat

-der eg har eit system som tek vare på meg når alt dette urettferdige hender

Eg vel å vere takksam for at eg har fått feira 50 år

 Eg vel å vere glad og takksam 

-for dei flotte barna eg har fått

-for alle gledene eg har opplevd

-for at eg har funne kjærleiken på nytt etter å ha mista

-for gode syskjen og tantebarn

-for alle gode vener eg har

-for ein gryande haust

-for gode prognoser

Eg vel å gle meg over kvar dag

Eg vel å snu litt på flisa og tenkje på kor heldig eg er......

......trass alt

....og ja eg har det godt akkurat no....og så får eg ta ein dag om gangen

Klem jannetove

Frå skuggelandet og ut i sola

Tysdags morgon

Magen full av sommarfuglar

på reisa til Gjøvik og første

undersøkelse

Vidare til Hamar og sjukehus-seng

Nye undersøkingar

-samtale med operatør

-samtale med anestesi

-samtale med sjukepleiar

- samtale med vakthavande lege

-samtale med besøkstjenesta i Forening for Brystkreftopererte

-fleire røntgen-bilder

-fleire undersøkingar

-blodprøver

Så endeleg tid for kveldsmat og nattstell

-gode samtalar med 2 gode og flotte medpasientar

fint å vere fleire - å ha nokon i same situasjon - som forstår

-så eit lite sovedrops......

Så var dagen der

spenninga, fastinga, gruinga, vaskinga

alt som skulle skje før dei søte englane i kvitt henta meg

til operasjon.

Den gode følelsen av ro

når anestesi fekk gjere jobben sin

Lykka ved å vakne nesten uten smerte

å vite at den er borte 

tullecellene har blitt henta ut

borte vekk

-onsdagen vart lang og slitsam

Å vakne stiv og støl på torsdagen

fint å finne eit beger med drops på nattbordet

fint å få snakke med legen 

fint å få vite at alt har gått godt

at han har stor tru

fint å få på eigne klede og ein mjuk bomullspupp

og ikkje minst fint å bli henta av verdas beste kjærest

og få kome heim

-har vore i skuggeland lenge nok no

no skimtar eg sola mellom buskene

Og Tusen tusen takk til alle 

dokke som har tenkt på meg

Det har varma veldig veldig godt i skuggetida.

Grøne plantar - grøne benkar og grøne gleder

Hausten er her 

og her ein dag såg det slik ut når eg stod opp.

Dette er igrunnen ganske typisk for hausten her.

Jorda er fuktig og når sola kjem opp legg tåka seg i låglandet - 

eit fenomen som oftast varer fram til isen legg seg på fjorden....

Huskar så mang ein flytur med Widerøe over frå 

Ørsta til Gardemoen den gangen eg var ei karrierekvinne.

Då flaug vi i sola og såg kor tåka

låg som ein tjukk graut i dalføra rett før landing  -

det var nok tåka over Jarenvatnet eg såg då....

...og lite visste eg den gong at det var der

eg skulle bu ein gang i framtida....

Men om tåka ligg tjukk

kan ein finne små gleder allikavel -

- som denne grønnmala benken

den fant eg på garasjesalget hos Vibeke

forrige laurdag.

Planen er å slipe den ned slik at 

berre litt av det grøne er att

og så skal eg og kjæresten sitte og nyte solnedgangen ved

garasjeveggen - ein gang til neste vår når alt er så mykje 

betre.

Og då skal sola skine like fint som

denne dagen 

- og vi skal nyte den fine blomsterskråninga

som vi endeleg har fått på plass

Rundt garasjetomta har

vi fått laga til

og planta både vintergrønt 

og planter med blomar på.

Blir spennande å sjå om vi

klarar å halde liv i plantene

og ikkje minst om eg klarar å halde 

ugraset borte...

....og viss ikkje så finst det vel duk

og bark å få kjøpt....

No er det berre å gle seg til midten av 

oktober - 

når Igland tek turen frå det 

blide sørland med 

kranbil og ferdig garasje element

slik at husets bilar får stå under tak

til vinteren

I mellomtida slappa eg av

tenkjer gode tankar og gler meg 

over all omsorg - klemmar og gode tankar

som har kome meg til del gjennom både blogg, Facebook, familie og vener.

Ha ei fin veke alle der ute - 

og Grip Dagen - husk livet er akkurat no.

Klem frå jannetove

Klirrande pinnar og gode samtalar

Når ein flyttar til ein ny stad

i ein alder av nesten 50 

har ein ei utfordring med å finne seg 

eit nytt nettverk.

Det er liksom ikkje så mange 

som kjem å ringjer på døra og spør om ein vil ut

å "leike"

For eigen del valgte eg strikkekurs 

gjennom Husflidslaget og garnbutikken

Garnboden i Brandbu

Her har eg lært mykje nytt sidan

eg starta der tidleg i 2010

og fått mange nye gode veninner

Men denne oppskrifta har eg fått av Tove

Ein aldeles nydleg BABYSEKK og LUE

til heilt nyfødde

I mangel på modell vart

det julepynten til Siw som vart modell

og jammen vart han fin

nissen i den nye babysekken og lua

Må innrømme at det har blitt brukt ein 

del penger på strikkepinner og garn siste halvanna

året - men vel verdt spør du meg

Etterkvart har det meldt seg eit

behov for å ha litt oversikt over 

strikkepinnane. 

Det har lett for å bli slik at ein 

kjøper garn til eit nytt prosjekt og 

automatisk tek ein med pinnane som høyrer til.

Fekk eit godt råd av ei strikkedame

Zip posar til pinnane

Ein pose til kvar pinnetjukkelse.

Så no er pinnane ordna etter størrelse

og eiga pinneveske er anskaffa.

Så er det berre å huske på

å ha med pinnane når ein har planer om nye prosjekt.

Retteleg praktisk vart det.

Strikkekafeen på onsdagar og torsdagar har

blitt eit av vekas høgdepunkt.

Vi samlast rund langbordet

og sit midt i "snopebutikken" og kosar oss

med kvar sine arbeid

og praten går livleg til strikkepinnar og kaffisuping.

Damene som møtest her er i alle aldrar og med ulik erfaring.

Har ein eit problem med eit prosjekt er

det alltid ei som kan trø støttande til og lære frå seg

lure knep.

Nye møstrer blir studert

mangt eit problem løyst

og ikkje minst mange gode 

trøystande ord 

når nokon opplever vonde eller vanskelege

dagar i livet.

For meg er desse damene veldig 

viktige - kanskje meir viktige enn dei sjølve er klar over

No når livet er inne i ei litt meir spennande fase enn ein 

set pris på - er det blandt anna her eg henta energi og omsorg.

Tusen takk flotte jenter for at de 

er der og for at eg har fristundene ilag med dokke.

Denne veka blir det ikkje strikkekafe på meg

men eg veit at eg er med i tankane dokkars når eg

legg meg under kniven.

...og plutseleg dukkar eg oppatt.

Stor klem til dokke alle -

ha ei flott veke

-jannetove-

Så var det min tur.....

Lang ventetid

mange tunge tanker

så er tida komen

beskjeden er klar

Ein pupp frå eller til....

Vil vel kunne leve med det og...

....så var den min tur

min tur til å måtte innsjå 

at ein av tre får kreft...

....og at eg er ein...

Gode prognoser og ein 

positiv lege med trua på helbred

gjer at eg klarar å tenke positivt

klarar å smile og le

innimellom dei tunge stundene

og ei og anna tåre

Uendeleg glad for at vi 

er to

to til å dele

at eg har verdens beste kjærast

som kan le og gråte saman med meg

som meiner eg er like mykje verd med berre ein pupp

Som kan støtte meg no når eg treng det som mest

Glad for at eg har 3 flotte ungar

som støttar meg 

som sender meg gode tankar 

og gode ord

og fortel meg at dei er glad i meg

Ingen har lovnad på at

livet alltid skal vere enkelt

og om det er litt rart og tungt no...

ja så vil nok sola skine igjenn

ein vakker dag

- det føler eg meg trygg på

jannetove 06.09.11

Ein søndag eg gjorde noko nytt.....

Ein regntung Søndag på Hadeland

Vi kosa oss med sein og lang frukost

som kjæresten serverte

Deretter tok vi oss ein tur

til det tidlegare Meieriet i Lunner

på Amcar utstilling

Ikkje nødvendigvis det eg 

er mest oppteken av, 

men eg må sei eg vart litt imponert

over dette "gliset" her

Blank og fin i lakken

det blenkte i crom

og cabrioleen framstod

som ei retteleg herrevogn

Inne i det nedlagde Meieriet

var det ei imponerande utstilling

av ting frå Amerika.

Ikkje dette heller noko som 

eg er så overvettes interessert i.

Men når eg fekk høyre at 

dette truleg er den største 

private samlinga av 

Amerikanse effekter - 

ja så var det absolutt verdt eit besøk

Herremannen som eig 

denne imponerande samlinga

er vistnok ein kjent person i miljøet

som fyller opp ein stor bil

og reiser sørnorge rundt og sel

effektane

Av og til er det givande å kikke litt

på kva andre held på med og intersserer seg for...

..og jammen fant eg ein liten fin ting

som fall i smak...

...den skal eg forevige og skrive litt om ein annan gang.

Som Sunnmøring er eg vel vandt til 

våte sommrar og såleis har eg vel 

med ein ekstra ballast for å tåle den våte sommaren

vi har hatt her i år....

...men du verden...

...eg sjønar potetbonden som fortvilar over

vatnet....

...kunne vel like gjerne dyrka ris istaden...

Så får vi håpe at desse potetene etter

kvart kan takast opp og bli 

menneskeføde.

Tvi tvi for tørrare veir 

og ein fin haust.

jannetove