Tur langs pilegrimsleden

Heilt sidan eg var på Granavollen og såg Søsterkyrkjene for første gang har eg tenkt at eg skulle ta beina fatt og gå ein tur langs Pilegrimsleden frå Søsterkyrkjene til Brandbu.
Dagen i dag var perfekt til det formålet.

Pilegrimsleden går frå Oslo til Nidaros og deler av vegen går den på den gamle Kongevegen til Bergen. I tillegg har Gran kommune laga ein Natur og Kultursti i dette rike og frodige kulturlandskapet. Langs vegen er det satt opp skilt som fortel litt om staden og historia.
I bakgrunnen på dette bildet ser eg Rånåsen eller Hvalebykampen om du vil. Fjellet er nesten like høgt som Melshornet heime og min nye heim ligg i lia rett under fjellet - ned mot dalen.

Vegen snor seg i levande landskap og var det ikkje for at vi var pilegrimmer og dagslyset avslørte oss - ja så kunne vi vel vore frista til god gamaldags epleslang.

Flatbygdene på Hadeland er eit begrep som vert gjort til skamme når vi beveger oss i "pildalen". Denne bakken var hard nok å kome opp for ein utrena skrott - og vinters dag er dette ein populær bakke å renne på akebrett i.

Etter rundt 3 km nærmar vi oss middelalderkyrkja Gamle Tingelstad kyrkje eller som ho og blir kalla - St.Petri. Dette er eit landemerke på Tingelstad og kyrkja ligg i nær tilknytning til Hadeland Folkemuseum.

Folkemuseet ligg fint til ved vegen - og vart ein naturleg stopp for oss to som no hadde gått ei stund og var kaffityste. Kjenner at eg må ha meg ein tur innom her ein dag i fred og ro og gjere meg litt kjend med historia i mitt nye rike.

Ikkje akkurat Sunnmørsnatur - men du verden så vakkert landskapet mellom Viggjadalen og Randsfjorden er....

Etter endå nokre kilometer i bølgande landskap og strålande veir gjekk leden over frå grusveg til kjerresti. Stien bukta seg gjennom åkrar, beiteområde og gardstun - som her, rett forbi ein liten raudmala husmannsplass. Folket som eig denne i dag er nok av det kunstneriske slaget - iallefall om ein skal døme utifrå kunsten som heng på utsida av veggane....

Raude er dei og søte var dei....Trur vi kunna fyllt både i bøtter og spann langs vegen av fristande bringebær. Store, fine og søte var dei - og godt var det å få litt ekstra energi til kroppen på denne turen som etter kvart viste seg å bli lenger enn damene hadde tenkt.

Etter å ha studert diverse Natur og Kultursti tavler oppdaga vi av karta på desse at vi kunne gå ei mykje lenger runde enn vi var klar over. Vi hadde tenkt å avslutte turen i Brandbu sentrum og hadde då måtta gått på asfalt det siste stykket nedover lia mot dalen. Det er her pilegrimsleden går - Natur og Kulturstien derimot bøyer av frå leden og fortset i ei stor runde innom Grinaker gardane og Nye Tingelstad kyrke før den endar opp ikkje så langt frå Folkemuseet igjenn.
Langt borte i himmelsjå ser vi St.Petri som vi gjekk forbi for lenge sidan....

....og eit stykke borti vegen der ligg Nye Tingelstad Kyrkje - vi ser så vidt i tårnet borti skogen. Nye Tingelstad Kyrkje vart bygd i 1860 åra etter at ei lita stavkyrkje som låg på Søndre Grinaker vart rive fordi ho var for lita. Alt det verdfulle inventaret i denne stavkyrkja vart flytta til dei andre kyrkjene og tømmeret vart bruk til mellom anna å byggje ein låve på klokkargarden ved Nye Tingelstad kyrkje.

Men dei største og staselegaste kyrkjene er etter mi meining Søsterkyrkjene som ligg på Granavollen - her representert ved Nikolai kyrkja. Ikkje fritt for at dama var noko sleten og støl etter 3 og ein halv time med vandring - berre avbrutt av eit par små kaffipauser. Turen enda der han starta - på Granavollen - som førøvrig er eit av dei Nasjonale Pilegrimssentra i Norge. Her er vi på historisk grunn og staden er vel verdt eit besøk.
Så får eg avslutte som vi gjorde i stilane på skulen - Alle var samde om at det var ein gild tur.

Takkar Ingun så mykje for følget og denne turen kjem eg nok til å gjere oppatt ein annan gang.

Jannetove